رهبر عزیزم...
✍ رهبر عزیزم!
بگذار هرچه میخواهند بگویند…
تخریبت کنند
تهمتت بزنند
و دیکتاتور بخوانندت
ما که میدانیم این شما بودی که به مردم کشورت عزت دادی
ماکه میدانیم پدر ایران نوین شما هستی
ما که میدانیم اگر شما نبودی در روز روشن نیز جرات شکستن حکومت نظامی داعش را نداشتیم…
اگر شما نبودی مانند دوران سیاه شاهان خودخداپندار، به لطف کاپیتولاسیون ها، ارزشمان از یک سگ آمریکایی کمتر بود…
آنهایی که باید میدانند که شما چقدر مقتدر اما مظلومی که حرف هایت یکی پس از دیگری روی زمین مانده…
تعجبی ندارد!
جدت علی هم مقتدر و مظلوم و در میان جهل کوفیان اسیر و دست و پا بسته بود…
بگذار جوجه روشنفکرهای غربزده شعار آریایی هستیم شان گوش فلک را کر کند!
ماکه میدانیم اگر شما نبودی امروز داعش و داعشیان چیزی از بنای کوروش به جا نگذاشته بودند…
هرکس نداند ما که میدانیم فرهنگ و تمدن غرب و شرق را از مردمانش بیشتر آشنایی تاجایی که پوتین گفته بود رهبر ایران بیش از من از فرهنگ و تاریخ روسیه اطلاع دارد …
ما که میدانیم درکنار غرش دلیرانه و چهره مقتدرانه ات در برابر دشمن، قلبی به وسعت فرهنگ و شعر و ادب پارسی داری و اشعارت روشنی بخش محفل انس و ادب است…
جرم وگناه شما این بود که درعصری به دنیا آمدی و زیستی که مردمش صدهاسال از توعقب تر بودند
نه جرم شما بلکه این جرم ناخواسته تمام بزرگان وطن دوستی ست که فراتر از زمان خودمی اندیشند
از شما ممنونم که وجودت باعث آرامش و حضورت موجب امنیت من است
ممنونم که هستی و نگذاشتی تا چکمه های سربازان کودک کش آمریکا، انگلیس، اسرائیل و داعشی های سعودی،خاک کشورم را آلوده کند.