اگر ما در زمان امام حسین (علیه السلام) بودیم، کدام طرفی بودیم حسینی یا یزیدی؟
در سال 61 ه.ق لشکر هزاران نفری یزید سد راه امام حسین(ع) شد که امروزه گناهان ما شیعیان سد راه ظهور حضرت مهدی(عج) شده.
آیا به این فکر کردیم ممکن است ما لشکری در مقابل حضرت مهدی(عج) باشیم؟! که بجای آمادگی خود و خودسازی برای ظهور، با گناهانمان اشک های مهدی فاطمه را سرازیر میکنیم.
من و شما تا حالا چند بار مردم کوفه را لعنت کردیم؟
برای چه لعنت کردیم؟
برای اینکه مثل ما آدمای امروزی فقط به امام زمانشان میگفتند بیا، همانطور که ما به امام زمانِ خودمان حضرت مهدی(عج) العجل العجل میگیم.
اما کدام یک از ما واقعا پای امام خود ایستادیم؟
این همه که برای امام زمان سال 61 ه.ق (یعنی امام حسین(ع) ) عزاداری کردیم، برای امام زمانِ خودمون که مظلوم تر است چکاری انجام دادیم ؟
جز اینه که عزاداری برای سیدالشهدا باید ما را به مهدی فاطمه برسونه؟
اگر تا به امروز ظهور محقق نشده به این خاطرِ که ما جامعه ای امام زمانی تشکیل ندادیم.
جامعه ی امام زمانی فقط به اسم نیست، به عمل و تلاش ما برای محقق شدن این امره.
من و شما برای فرج حضرت مهدی(عج) چکار کردیم؟
آیا جرات رو به رو شدن با حضرت مهدی(عج) داریم؟
نداریم، چون آنقدر غرق در گناهیم که برایمان سیلی زدن به حضرت مهدی(عج) عادت شده و اگر یک روز به روی مبارک ایشان سیلی نزنیم شب خواب راحتی نداریم.
امام زمان میفرمایند: شیعیان با هر گناه یک سیلی به صورت من میزنند.
مردونه چندبار سیلی به صورت امام زمان زدیم؟!
چندبار باعث شدیم امام زمان خون گریه کنه؟!
میدونین حق الناس چیه؟
حق الناس، حق کسی است که بر گردن ماست.
آیا میدونین با گناهانی که انجام میدیم علاوه بر حق خدا، حق الناس هم گردنمونه؟
علتش اینه که ما با گناهامون عمل ظهور را به تاخیر میندازیم و حق کسی رو که برای دیدار امامش تلاش میکنه و گناه نمیکنه را باطل کردیم.
حضرت مهدی(عج) حی و حاضر و آگاه بر زندگی مونه آیا او را در زندگی خودمون در نظر گرفتیم؟
ظهور با معجزه اتفاق نمی افته با تلاش های من و شماست که اتفاق می افته، اگر قرار بر معجزه بود حسین بن علی با معجزه پیروز میشد.
بیایم برای محیا شدن ظهور و به دست آوردن دل مهدی، نماز اول وقت را ترک نکنیم، غیبت نکنیم و به بالاترین درجات علمی ، عقلی و ایمانی برسیم تا جامعه امام زمانی را گسترش دهیم.
تا بحال بخاطر امامت از گناهی گذشته ای؟
این رو بدونین که حضرت مهدی(عج) ناظر بر اعمال مونه و منتظر برگشتن ماست.
امام زمان عباس میخواد همون عباسی که امام حسین(ع) داشت، همه ما دوست داریم جای حضرت عباس(ع) بودیم تا جونمون در راه امامون میدادیم
اما کدوم یک از ما برای حضرت مهدی(عج) عباس وار زندگی و تلاش کردیم؟!!
پس بیاید با توبه و ترک همیشگی گناه باعث خوشنودی آقامون حضرت مهدی(عج) بشیم نه عامل غم و اندوه.
در کرببلا بی طرفان، بی شرفانند
تاریخ همان است، حسینی و یزیدی
فقط یک یاعلی کافی هستشُ ی توبه واقعی تا عباسی برای حضرت مهدی(عج) بشیم.
بیایید همین الان توبه کنیم، شاید فردا دیر باشه!!!
خیلی ها شب خوابیدن و صبح بیدار نشدن!!!
? اللهم عجل لولیک الفرج
